CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Wednesday, June 23, 2010

Bakit kelangan naka uniform ako pag may gimmik???

Kaya mo bang sagutin ang tanong ko? Bakit nga ba?

a. SobrangLoyal lang talaga ako
b. Busy lang, walang time mag-change outfit (pachencha na)
c. Hindi ako sinasabihan ng aking mga fwends na mag-change outfit
(i hatechuuuu...huhuhu)
d. Walang pamalit (sobra naman! nakaka hurt, ouch!)
e. None of the Above

Di ko nga ba maintindihan kung bakit madalas nagkakataon na pag may gimik kami e, parati na lang naka-uniform ang drama ng lola mo. Hmp. Saan ba nagsimula ang pagka pansin ko sa uniform ko? Hmmm, a, oo, nung kumain kami sa Kingbee, isang Chinese Restaurant na malapit lang sa aking pinag-tatrabahuhan, around 5-10 mins travel away from our company. Nagkita-kita ulit kaming mga mag-si-sisters upang pag-usapan ang isa na namang mahalagang lakad sa aming buhay (oo na, gala na kung gala). At syempre kasama din namin ang aming bestfriend camera ni joyee. Super pose pose pa kami nang suddenly bigla kong na realize na hello? naka uniform na naman pala ako. (haisst)...

Naisip ko, wala namang masama right? I love the way I am, yun nga lang parang extension parati ng work ko ang mga mangilang lakad namin na dapat ay stress free.

I-refresh ko muna ang aking memory lane chuvaness sa mga ilang lakad na naka office outfit pa ang lola mo okies?





O, kitam, old uniform pa ko nito, pero keri pa din. Papapigil ba ako pag coffee na ang pinag-uusapan? Hindeeeee!!!



At eto pa ang isa o, obvious ba sa aking katawang lupa ang pagka stress? Syempre kelangan idaan sa pagkain pag stress diba? So kesehodang naka uniform pa ko, go lang ng go!!!



At nakuha ko pa talagang mag-jacket ha? Para 'di obvious ba? Honestly bagyung bagyo lang kaya po naka jacket. Pagbigyan na, mahal magkasakit ngayon =)






At kala mo ba tapos na? Old uniform nga diba, so asan naman ang compilation ko ng mga gimmik na naka NEW uniform na!?! Well, take a look. (Mamatay na tumawa!!!! Jokeness!)


After having said all those, balik tayo sa big question ko, Bakit nga ba? While i was thinking all the possible answers given above, bigla na lang pumasok sa isipan ko na nung high-school pa lang ako, gustong-gusto kong mag-uniform - white blouse (baby collar pa, haha) checkered skirts, white pair of socks and a doll shoe, with matching back pack pa (san ka pa?) I just feel comfortable, kahit na may sundo pa akong suitors (plural talaga teh???), oo plural talaga, tanong mo pa sa bestfriend ko nung high-school, kaya lang nasa Saudi na sya ngayon at isang ulirang RT. Anyway, segway, ganun na nga, mas masaya and complete ang feeling ko pag naka uniform, sort of security ba? Hindi dahil proud ako sa school ko or dahil Head Teacher si Dad sa school na yun. Hindi lang ako nasanay, na uuwi pa muna sa house para lang mag-change ng outfit then maki pag date, e di paano na kapag nagpaalam na me kay Mom? Lalong hindi na ako pinayagan. Para mas madali ,pwede na makipag-date kahit naka uniform then pag-uwi ng gabi - "Mom, nag group study kami e" (lusot!) 
Define date during that time: Naglalakad-lakad sa isang private village, kahit hindi naman kami taga-roon. Holding hands while walking at walang sawang nag-kwekwentuhan ng walang ka-kwenta kwentang bagay. Wala pa kasi kaming budget nun. *sniff* 
Nung nag-college na ako, same old strategy, "Mom, pasenya na at ginabi ako, nag group study kasi kami" (lusot na naman - tibay mo teh?) But seriously, mas gusto kong naka-uniform ako with matching red necktie pa (similar sa skirt). Ai naku yung mga guard, habol ng habol sa mga kolehiyalang walang necktie but not to me, (haha). Ang problem ko lang that time, kahit PE subject, naka blouse-skirt uniform pa rin me. Ang hirap lumusot sa prof that time, kaya i dinaan ko na lang sa pa gift-gift! (presto! pasado!) But i dont think na ung passion ko sa pag susuot ng uniform has something to do with me in uniform pag may gimmik: 
*First and foremost, hindi blouse-skirt-dollshoes ang uniform ko. 
*Second, wala naman akong i-dedeyt and 
*Lastly, wala naman akong curfew. 
So, hmmm, bakit nga ba?  Most of the time, pag dinner and coffee din lang ang agenda naming mag-si-sisters, hindi na ako nag-aabalang mag-change outfit pa kasi nasanay na rin ako ng dinner meeting sa labas, so somehow for more than 10 years in the corporate world e, bilang talaga ang bawat segundo. After office hour din kasi mostly ang available time namin. I worked 8-12 hrs a day, minsan 14 hrs pa nga pag super kelangan i-meet ng deadline (pakunsyensya ba?) Hay naku, kamusta naman ang lovelife-family life ko? Kaya naman, pang-alis stress derecho na sa dinner and/or coffee agenda na. TA--MA!

So, I'd rather choose letter B as my answer. Final answer. :-D



0 comments: